Czy niepełnosprawność ruchowa oznacza brak aktywności?

Pomyśl o jakiejś prostej czynności, aktywności, jaką robisz codziennie. Wyobraź sobie teraz, że budzisz się rano i nie umiesz nagle chodzić, nogi są nieruchome, a jedna ręka bezwładna.

Jak się ubierzesz, rozsuniesz zasłony lub podniesiesz rolety, umyjesz, uczeszesz, ogolisz, zrobisz makijaż, zrobisz pranie, złożysz ubranie, pójdziesz na zakupy, ugotujesz obiad?

Wielu niepełnosprawnych RUCHOWO ma ten problem na codzień. Brak mobilności.

Autor: Krystian z Agere

Bądźmy razem w Społeczności Pomimo, grupie osób które podejmują się konkretnego działania pomimo niepełnosprawności spolecznosc.agere.org.pl

Wyzwanie przed każdym

Każdy człowiek staje przed WYZWANIEM i to niejednym. Każdy dzień jest tak naprawdę stawianiem czoła trudnościom, każdego dnia coś nas czeka.

Osoba niepełnosprawna staje jednak przed jeszcze większym wyzwaniem na codzień. Przytoczyłem przykład niedowładu, który może nastąpić na skutek wylewu krwi do mózgu. Wtedy faktycznie wyzwaniem staje się prawie każda czynność dnia, nawet ta prozaiczna, tak jak ubranie się.

Wyobraźmy sobie np. takie założenie spodni. Ja nie wiem jak taka osoba to robi, bo ja mam sprawne ręce i w dużej mierze nogi. Mogę więc wstać i usiąść, tak jak to jest przy zakładaniu spodni. Ale jakbym miał większy niedowład, to chyba jedynie pomoc innej osoby wchodzi w grę.

Każdy jest inny

Ale zobaczmy, jak wygląda sytuacja osoby na wózku. Takiej, która ma tylko nieczynne nogi, ale poza tym całkowicie sprawne ręce. Powiedzmy, że złamała kręgosłup, ale w swoim nieszczęściu na tyle szczęśliwie, że cała górna partia ciała działa bez zarzutu. Koszulkę założy, kurtkę zapnie. Mimo to założenie spodni lub poruszanie się w TOALECIE bez sprawnych nóg to spory problem.

Idąc dalej, osoba na wózku ręcznym ma przed sobą wyzwania. Jest w stanie zdecydowanie sporo zrobić, np. pójść na studia, bo wózek pomaga jej w mobilności.

Moment, ale przed budynkiem wymarzonego kierunku studiów są schody! Widać uczelnia z tradycjami… braku dostępności. Przed nią ogromne, niedostępne dla wózka, stopnie. I co tu zrobić, skoro chcę, powiedzmy, fotografować?

Odsuńmy jednak to starodawne myślenie, jakoby na studia można tylko „pójść”.

Rozwiązanie w domu

Nie zapominajmy, że inaczej niż budowniczowie gmachów uczelni, nie żyjemy już w XIX wieku. Mamy dziś na przykład komputery, smartfony i internet.

A to oznacza ni mniej ni więcej, że możemy się nauczyć czegokolwiek, przeczytać cokolwiek, a więc w domu rozwijać się w wielu kierunkach. Pewnie, że najfajniej jest „pójść” na studia, ale w studiach uczestniczyć można też przez internet, czat i grupę dyskusyjną.

A jeśli ktoś ma duszę, która pragnie zmian, są niezliczone KURSY wideo na przeróżne tematy, a nawet całe kanały YouTube temu przeznaczone. Jedynym ograniczeniem wydaje się czas. Wiele kursów jest nieźle przygotowanych (a więc krótkich) i jednocześnie darmowych lub dostępnych w bardzo korzystnych promocjach.

I cóż z tego, że darmowe jest najczęściej po angielsku i z USA. Języka też tak się nauczymy!

Niepełnosprawność jest trudna i pełna wyzwań, kosztowna i czasochłonna, lecz nie uniemożliwia rozwoju. Paradoksalnie, siedząc w domu (często bez możliwości wyjścia, jak już pisałem) ma się więcej czasu na ROZWÓJ. Trzeba tylko chcieć i walczyć o siebie i swoją aktywność, tak jak to pokazuje Agere Fundacja. A po nauce — wyjść z domu!